15 kwietnia dziennikarze Berliner Zeitung dotarli do tajnej notatki na temat spotkania, które odbyło się w urzędzie kanclerskim w Bonn 2 kwietnia 1990 roku. Wynika z niej, że ówczesny rząd RFN oraz kierownictwo wywiadu (BND) próbowało powstrzymać rozpoczynającą się w NRD lustrację. Notatka dowodzi, że elity polityczne RFN w tamtym okresie odnosiły się sceptycznie do pomysłów rozliczenia się z komunistyczną przeszłością. Pośrednio zwraca też uwagę na problem, który dotychczas nie został jeszcze do końca zbadany – współpracę obywateli Niemiec Zachodnich ze Stasi.

Z notatki, na którą powołują się dziennikarze, ma wynikać, że Paul Muenstermann, ówczesny wiceszef BND uważał działanie wschodnioniemieckich dysydentów za zagrożenie dla stabilności RFN oraz procesu zjednoczenia. Od stycznia 1990 roku komitety obywatelskie opozycjonistów NRD zajmowały bowiem archiwa Stasi, próbując zapobiegać niszczeniu akt. BND miało przewidywać, że mogą oni doprowadzić do upublicznienia zawartości teczek obywateli NRD i RFN, w tym zwłaszcza czynnych polityków, co zaowocowałoby politycznym kryzysem w obu państwach niemieckich.
Późniejsze działanie Petera-Michaela Diestela, ministra spraw wewnętrznych w jedynym demokratycznie wybranym rządzie NRD może wskazywać, że władzom obu krajów udało się uzgodnić sposób postępowania z aktami bezpieki. Już w kwietniu 1990 roku z archiwów usunięto przedstawicieli komitetów, a kontrolę nad dokumentami przejęło nowe MSW NRD. Zdaniem niemieckich historyków umożliwiło to usunięcie z archiwów Stasi akt dotyczących obywateli Niemiec Zachodnich.
Doniesienia Berliner Zeitung mogą wyjaśniać po części, dlaczego do tej pory nie zostało wiarygodnie zbadane, czy i w jakim stopniu zachodnioniemieckie elity polityczne i gospodarcze były zinfiltrowane przez Stasi. Według szacunkowych danych niektórych historyków w 1989 roku Stasi dysponowała w Niemczech Zachodnich siatką 12 tys. agentów. <ciechan>

Informację podajemy za Ośrodkiem Studiów Wschodnich