W audycji programu czwartego radia BBC spotkali się byli pracownicy tajnego ośrodka łamania kodów w Bletchley Park. W całym programie nie padło ani jedno słowo o wkładzie Polaków w rozwiązaniu tajemnicy Enigmy.

Złamanie kodu maszyny szyfrującej Enigma to jedno z najważniejszych dokonań aliantów podczas II wojny światowej. Powszechnie uważa się, że możliwość odczytywania niemieckich depesz skróciła wojnę nawet o dwa lata.  Bez znajomości ruchów wroga Brytyjczycy mogli nie tylko przegrać Bitwę o Anglię, lecz również wiele innych batalii. Alianci posiedli tą drogą między innymi wiedzę na temat pozycji U-botów na Atlantyku. Podczas inwazji na Normandię sztab sprzymierzonych mógł odczytywać tajne rozkazy wysyłane przez dowodzącego niemiecką obroną feldmarszałka Erwina Rommla.

Aż do lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku był to fakt znany tylko nielicznym. Dopiero w roku 1974 Frederick W. Winterbotham wydał książkę pt. The Ultra Secret. Niestety dzieło to nie zawierało całej prawdy. Winterbotham wszystkie zasługi w tej sprawie przypisał wywiadowi brytyjskiemu, całkowicie pomijając wkład, jaki miało w tę sprawę polskie Biuro Szyfrów. Jedyny Polak występujący w tym dziele to rzekomy polski robotnik, który wykradł z niemieckiej fabryki egzemplarz Enigmy. Nie trzeba chyba dodawać, że sytuacja ta jest całkowicie fikcyjna.

O prawdę jako pierwszy upomniał się w roku 1980 zamieszkały w Wielkiej Brytanii Józef Garliński. Od lat o upowszechnienie wiedzy o polskim wkładzie w złamanie kodu Enigmy stara się brytyjska organizacja polonijna Zjednoczenie Polskie. Dzięki ich staraniom 11 lipca 2002 roku w Bletchley Park została odsłonięta tablica z następującym napisem w języku angielskim: Tablica ta upamiętnia prace Mariana Rejewskiego, Jerzego Różyckiego i Henryka Zygalskiego – matematyków polskiego wywiadu, którzy pierwsi złamali kod Enigmy. Ich praca ogromnie pomogła kryptologom w Bletchley Park i przyczyniła się do zwycięstwa Aliantów w II Wojnie Światowej.

W świadomości Brytyjczyków jednak wciąż mocno zakorzeniony jest mit o tym, że zagadkę Enigmy rozwiązał samodzielnie wywiad Jej Królewskiej Mości. Udział Polaków jest systematycznie umniejszany lub też całkowicie pomijany. Niestety nie wyłamała się z tego schematu również Sue MacGregor, która zaprosiła w niedzielę, do swego programu „The Reunion”, pięć osób zajmujących się, podczas II Wojny Światowej, łamaniem niemieckich kodów w wymienionym już wcześniej ośrodku w  Bletchley Park. Podczas całego programu, nadanego na falach programu czwartego radia BBC, pada jedno zdanie o Polakach. Jeden z rozmówców wspomina o „polskich metodach”. Jako miejsce, w którym ostatecznie udało się złamać niemieckie kody wymienia się w programie Hut 6 w Bletchley. Wkład polskich naukowców oraz agentów wywiadu Rzeczpospolitej został też całkowicie pominięty w krótkim wstępie, który miał wprowadzić słuchaczy w historyczne tło audycji.

Fakty są takie, że bez Polaków tajemnica Enigmy mogłaby pozostać nierozwiązana. Historia jej rozwikłania rozpoczęła się w Biurze Szyfrów przy Oddziale II Sztabu Generalnego, które powstało w roku 1930. Głównym jego celem były działania w dziedzinie radiowywiadu i kryptologii. Najbardziej znanym osiągnięciem Biura jest właśnie złamanie kodu niemieckiej maszyny szyfrującej.

Nad rozpracowaniem kodów Enigmy w biurze szyfrów pracowało trzech absolwentów Wydziału Matematyki Uniwersytetu Poznańskiego Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski. To właśnie ich geniuszowi świat zawdzięcza najpotężniejszą broń, jaką wykorzystano przeciw Trzeciej Rzeszy.

Już w roku 1932, dzięki pomocy wywiadu francuskiego, który dostarczył Polakom materiałów na temat niemieckiej maszyny szyfrującej, pracownicy Biura szyfrów osiągnęli sukces i odczytali pierwsze depesze.

W lipcu 1939 roku polski wywiad zdecydował się przekazać swą wiedzę na temat niemieckich kodów. Nasi sprzymierzeńcy otrzymali od nas całą dokumentację, jak również wyprodukowane przez Polaków kopie Enigmy. To na ich podstawie ruszyła praca w Bletchley Park.

Kuba Ryszko – Goniec.com

Za: Goniec.com