Aktualizacja strony została wstrzymana

Homoseksualiści w materiałach katolickich

Jednym z prywatnych stowarzyszeń katolickich dynamicznie działających w III RP jest Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im Piotra Skargi. SKCh jest polskim oddziałem globalnej organizacji katolickiej TFP stawiającej sobie za cel walkę w obronie rodziny, tradycji i własności. W ramach swojej walki z agresywną propagandą homoseksualną SKCh wydało serie materiałów o szkodliwości homoseksualizmu. Materiały te będące tłumaczeniami z amerykańskich prac naukowych rozsyłane były do szkół. Po ich lekturze wiele placówek zerwało współprace z organizacjami homoseksualnymi. Organizacje homoseksualne wydały wyrok na SKCh.

Ryzykowne zachowania seksualne

Czytelnicy materiałów opublikowanych przez SKCh mogą sie z nich dowiedzieć że: Większość pederastów żyje samotnie (w USA 61%, lesbijek 37%). Skłonności homoseksualistów do ryzykownych zachowań seksualnych nie zmieniło nawet zagrożenie AIDS (29% homoseksualistów uprawiało przypadkowy seks, 23% często zmieniało partnerów). Związki homoseksualistów są krótkotrwałe i trwają od roku do lat trzech, nie zmienia tego możliwość zawierania małżeństw (w Dani od 1989 do 1995 z możliwości zawarcia związku skorzystało 5% homoseksualistów, 28% tych związków zakończyło się rozwodem).

Odmiennie niż u heteroseksualistów to właśnie w związkach homoseksualnych trzy razy częściej niż przy przygodnych kontaktach dochodzi do zarażeń przenoszonych drogą płciową. Spowodowane jest to tym że w związkach pederaści rezygnują z prezerwatyw w czasie odbywania stosunków analnych. Związki homoseksualne są więc polem eksplozji HIV AIDS. Stosunki przygodne są dla pederastów bezpieczniejsze bo w trakcie nich używane są prezerwatywy.

Homoseksualiści jako grupa mobilna uprawiają przygodne kontakty seksualne na całym świecie (co umożliwia rozwój globalnych epidemii), 60% z nich uprawia seks w brudnych publicznych toaletach, 67% w łaźniach przeznaczonych dla homoseksualistów. 90% homoseksualistów miało kontakt z narkotykami.

Przemoc w związkach homoseksualnych

Przemoc w związkach homoseksualnych jest o wiele powszechniejsza niż w związkach heteroseksualnych. Tylko w w 2 do 3% małżeństw heteroseksualnych dochodzi do przemocy, w 20 do 25% heteroseksualnych konkubinatów, i aż w 48% związków lesbijek (o wiele bardziej agresywnych względem siebie od pederastów) oraz w 39% związków pederastów. Wśród studentek lesbijek wskaźnik przemocy dochodzi do 56% (studentów pederastów do 29%). Przemoc w związkach lesbijskich dotyka 50% matek żyjących w związkach lesbijskich. Homoseksualiści częściej padają ofiarą przemocy ze strony swoich partnerów niż ze strony heteroseksualistów (tym bardziej że 50% ataków homofobicznych to przemoc werbalna).

Dzieci ofiarami homoseksualizmu

Dzieci homoseksualistów znacznie częściej niż dzieci heteroseksualistów: padają ofiarami pedofilii ze strony rodziców, trzy razy częściej zostają homoseksualistami, są seksualnie molestowane, rozpoczynają współżycie od aktów homoseksualnych, niezadowolone są ze swego dzieciństwa.

Homoseksualiści będący od 1 do 3% populacji odpowiadają za 20 do 30% aktów pedofilskich, 30% aktów seksualnych osób dorosłych z nieletnimi, od 35 do 40% przypadków molestowania nieletnich. W Wielkiej Brytanii 2% chłopców i 1% dziewcząt padło ofiarą seksualnych propozycji dorosłych.

W badaniach anonimowych od 25% do 50% homoseksualistów przyznaje się do dokonywania aktów pedofilskich. Ofiary pederastów pedofilów często same zostają pederastami. Od 32 do 34% osób molestujących dzieci to homoseksualiści, od 36 do 45% pedofilów to homoseksualiści. 35% młodocianych przestępców seksualnych to homoseksualiści.

Nauczyciele homoseksualiści często molestują uczniów. Nauczyciele homoseksualiści (od 1 do 3% populacji, 4% nauczycieli) odpowiadają za 35% aktów pedofilii wśród nauczycieli (w Australii za 64% aktów pedofilskich nauczycieli na uczniach). Bardzo aktywne w molestowaniu uczennic są nauczycielki lesbijki które odpowiadają za 35% przypadków. Młodsze dzieci częściej padają ofiara homoseksualnych nauczycieli pedofilów. Na poziomie podstawówek homoseksualni nauczyciele odpowiadają za 29% przypadków pedofilii, na poziomie gimnazjum za 16%. Homoseksualiści nauczyciele są więc nad reprezentowani wśród nauczycieli pedofilów.

Nie jest tajemnicą że celem środowisk homoseksualnych jest legalizacja pedofilii. W 1990 w Holandii zalegalizowano stosunki homoseksualne 12 letnich dzieci z dorosłymi (za zgodą rodziców), bez zgody rodziców od lat 15. Pedofile aktywni są w ruchu gejowskim.

Związki przemocy i homoseksualizmu

Podczas gdy od 2 do 3% populacji ma skłonności bi lub homoseksualne to sześciu największych seryjnych morderców w USA było homoseksualistami. Największą seryjną morderczynią w USA była lesbijka. W Auschwitz nazista pederasta Ludwig Tiene zaspokajał swój popęd gwałcąc i mordując więźniów. Mordy i gwałty dokonywane przez pederastów są niezwykle okrutne. W USA 44% seryjnych morderców było homoseksualistami (co jest szokującą nadreprezentacją grupy stanowiącej 2% społeczeństwa), zabili oni 68% ofiar. Homoseksualizm wiąże się też w 50% morderstw z homoseksualizmem sprawcy lub ofiary.

Fetyszyzacja przemocy przez homoseksualistów przejawia się również w praktykach sadomasochistycznych uprawianych przez 37% pederastów (podczas gdy 5% mężczyzn heteroseksualnych praktykują sadomasochizm) i przez 17% lesbijek (4% kobiet). Porno przeznaczone dla pederastów bazuje na homoseksualizmie. Powszechność praktyk sadomasochizm odpowiada za 10% tragicznych śmierci wśród pederastów.

Homoseksualiści częściej niż heteroseksualiści świadomie zarażają partnerów chorobami przenoszonymi drogą płciową (robi tak 7% pederastów, 3% lesbijek gdy takich przestępstw dopuszcza się tylko 1% heteroseksualnych kobiet). Homoseksualiści celowo zarażaj swoich partnerów AIDS.

Pomimo że homoseksualiści stanowią tylko 2% populacji aż 7% gwałtów ma podłoże homoseksualne. Ofiarami gwałtów dokonywanych przez pederastów stają się 1 na 10.000 chłopców powyżej 11 roku życia. Im silniejszy jest ruch homoseksualny tym częstsze są gwałty homoseksualne. Gwałty homoseksualne są dokonywane 2 razy częściej w miastach gdzie homoseksualizm jest bardziej akceptowany. Ofiarami gwałtów dokonywanych przez pederastów są do 40% nieletni. W całych Stanach Zjednoczonych ofiarami gwałtów dokonywanych przez pederastów są 1,3% heteroseksualni mężczyźni (w San Francisco ofiarami gwałtów dokonywanych przez pederastów są w 9% heteroseksualni mężczyźni). Ofiarami gwałtów dokonywanych przez lesbijki są w 0,6% heteroseksualne kobiety ( w San Francisco w 2%).

Kultura homoseksualna fetyszyzuje przemoc. Owocem, wbrew propagandzie homoseksualnej, jest tego że to heteroseksualiści są ofiarami przemocy homoseksualistów. Homoseksualiści wbrew kłamstwom propagandy homoseksualnej nie padają ofiara heteroseksualistów.

Homoseksualizm prowadzi też do śmierci w tragicznych okolicznościach (w wypadku 3% pederastów i 20% lesbijek). Zamordowanych zostaje 1,4% pederastów i 7 % lesbijek. Samobójstwa popełnia 0,6% pederastów i 5,7% lesbijek. W wypadkach samochodowych ginie 0,6% pederastów i 4,3% lesbijek (czyli 17 razy więcej niż heteroseksualistów). Średnia życia wynosi dla pederasty 40 lat a dla lesbijki 45% (żonaci heteroseksualni mężczyźni żyją 75 lat, zamężne heteroseksualistki 75 lat, rozwiedzeni i samotni heteroseksualni mężczyźni 57 lat, rozwiedzione lub samotne heteroseksualistki 71 lat). Żniwo śmierci zbiera AIDS.

Homoseksualiści częściej niż heteroseksualiści popełniają: przestępstwa, przestępstwa na tle seksualnym, trzy razy częściej samobójstwa, cztery razy częściej dokonują gwałtów, dwa razy częściej biorą udział w bójkach, wykazują postawy aspołeczne, odbywają przygodne stosunki seksualne, osiem razy częściej uprawiają sadomasochizm, zażywają narkotyki, cztery razy częściej popełniają zabójstwa, trzy razy częściej niebezpiecznie jeżdżą samochodami.

Homoseksualiści wykazują niezdrową skłonność do eksperymentowania. Seks ze zwierzętami miało uprawiać od 17 do 20% pederastów, od 3 do 5% heteroseksualistów, od 7 do 10% lesbijek, do 1% heteroseksualistek.

Homoseksualiści częściej niż heteroseksualiści popełniają przestępstwa. Są dwa razy częściej aresztowani za zwykłe przestępstwa kryminalne, osiem razy częściej są aresztowani za przestępstwa seksualne, dwa razy częściej skazywani za przestępstwa seksualne, dwa razy częściej odsiadują wyroki za przestępstwa seksualne. Homoseksualiści trzy razy częściej wykonują obsceniczne telefony.

Przyczyny homoseksualizmu

Nie ma naukowych dowodów na genetyczne lub biologiczne uwarunkowania homoseksualizmu (ani różnice hormonalne, ani różnice w budowie mózgu, nie wpływają na na orientacje seksualną). 80% homoseksualistów deklaruje że swoją orientacje nabyło z zewnątrz. Przyczynami nabycia skłonności homoseksualnych było: uwiedzenie, bycie ofiarą pedofilii (ze strony obcych, rodzica, rodzeństwa), pierwsze doświadczenia seksualne z homoseksualistami, dominujący, zaborczy i nie okazujący uczuć rodzic, brak religijnego środowiska, rozwód rodziców, społeczna akceptacja homoseksualizmu, traumatyczne przeżycia z dzieciństwa (onanizm, kontakt z porno, seks grupowy, seks ze zwierzętami, wczesna inicjacja dziewczynki przez mężczyznę).

Upowszechnianiu się homoseksualizmu sprzyjają takie kulturowe przyczyny jak: społeczna akceptacja homoseksualizmu, edukacja pro homoseksualna, homoseksualiści występujący w roli autorytetów (np. nauczycieli), prawna akceptacja homoseksualizmu, propaganda pro homoseksualna, swoboda seksualna, seks grupowy, wymiana partnerów.

Powodem skłonności homoseksualnych (według badań z 1940 i 1970) są w: 22% wczesne doświadczenia seksualne z dorosłymi lub równolatkami, 16% wyrastanie w środowisku homoseksualnym, 15% złe relacje z matką, 15% nie identyfikowanie się z własną płcią, 14% złe relacje z ojcem, 12% nie osiągalność partnerów heteroseksualnych, 9% brak umiejętności społecznych. Tylko 9% homoseksualistów twierdziło że swoje skłonności mają od urodzenia.

Powodem preferowania homoseksualizmu (według badań z 1983 czyli po latach aktywnej homo propagandy) były w: 39% otoczenie homoseksualne, 34% presja społeczna, 22% urodzenie (liczba wskazań wzrosła dzięki propagandzie homoseksualnej), 21% zły przykład relacji między rodzicami, 12% satysfakcja osiągnięta podczas próby, 12% seks homoseksualny w wczesnym wieku, 9% moda, 5% uwiedzenie.

W ponad 60% pierwszy kontakt inicjuje dorosły homoseksualista. W Wielkiej Brytanii 35% chłopców i 9% dziewcząt miało propozycje seksualne od dorosłych homoseksualistów (propozycjom tym uległo 2% chłopców i 1% dziewcząt). W Stanach Zjednoczonych 37% chłopców i 9% dziewcząt padało ofiara propozycji dorosłych homoseksualistów. Propozycje homoseksualne nieletnim składało 65% homoseksualistów. Pierwsze doświadczenia homoseksualne nieletnich w 100% był dokonywane przez dorosłych pederastów, a w 43% przez dorosłe lesbijki.

Pierwsze doświadczenia homoseksualne prowadzą do późniejszego homoseksualizmu w 60% (pierwsze doświadczenia heteroseksualne prowadzą do próżniejszego heteroseksualizmu w 95%).

O przyczynach środowiskowych homoseksualizmu świadczy też to że homoseksualiści są rzadziej osobami religijnymi a częściej ateistami. Homoseksualiści częściej są mieszkańcami miast niż wsi (na wsiach jest mniejsze przyzwolenie społeczne na homoseksualizm). Akceptacja społeczna, przyzwolenie na homoseksualizm, skłania do homoseksualizmu.

Leczenie z homoseksualizmu

Homoseksualiści nie są skazani na homoseksualizm, często zmieniają swoją orientacje. 88% lesbijek i 73% pederastów deklarowało że miało normalne heteroseksualne reakcje. 85% lesbijek i 73% pederastów odbywało normalne heteroseksualne akty seksualne. 82% lesbijek i 66% pederastów zakochiwało się w osobie mającej odmienną płeć.

Sporadyczne akty homoseksualne nie determinują do bycia homoseksualistą.

Zaburzenia psychiczne związane z homoseksualizmem

Heteroseksualna rodzina jest fundamentem ładu społecznego, homoseksualizm jest więc zachowaniem aspołecznym, prowadzącym do zniszczenia więzi społecznych. Homoseksualiści częściej niż heteroseksualiści dokonują zmian partnerów i są niewierni. Homoseksualiści w stosunkach z innymi ludźmi ograniczają się do relacji opartych na seksie (dlatego w świecie homoseksualistów nie ma miejsca na ludzi starych), preferują przygodny seks i nie wykazują aktywności społecznej.

Homoseksualiści mają skłonności do zachowań patologicznych: prowokują ataki na siebie by kreować się na ofiary, są złośliwi, nieodpowiedzialni, maja częściej depresje, są narcystyczni, okazują innym pogardę, przypisują sobie prawo do przywilejów i łamania norm moralnych.

Zachowania homoseksualne (około odbytnicze i związane z kłem) sprzeczne są z treningiem czystości który jest ważnym elementem rozwoju dziecka. Doprowadza to do odwrócenia wszelkich norm.

Homoseksualiści częściej niż heteroseksualiści popełniają samobójstwa (47% z nich wynika z powodu nieporozumień z kochankiem). Próby samobójcze ma 35% pederastów (i 11% heteroseksualnych mężczyzn), 34% lesbijek (i 24% heteroseksualnych kobiet).

Dwa razy częściej niż heteroseksualiści homoseksualiści odczuwają samotność. Heteroseksualiści cieszą sie z trwałych związków i posiadania dzieci, homoseksualizm odbiera te radości.

Homoseksualizm zagrożeniem dla zdrowia

Homoseksualiści propagują niezdrowe zachowania, często wśród nieletnich (doprowadza to do upowszechnia homoseksualnych zabaw genitaliami wśród 13 letnich dzieci, penetracji odbytu wśród 15 letniej młodzieży, lizania odbytu wśród 16 letniej młodzieży). 21 letni homoseksualiści angażują się w wiele patologicznych zachowań (sadomasochizm, wkładanie pięści do odbytu, defekacja i oddawanie moczu na partnera). Wszystkie te praktyki wiążą się z ogromnym zagrożeniem epidemiologicznym.

Homoseksualiści częściej niż heteroseksualiści maja zły stan zdrowia, dwa razy częściej maja choroby weneryczne, pięć razy częściej umyślnie zarażają partnerów choroba weneryczna. Od 70% do 78% homoseksualistów chorowało na choroby przenoszone droga płciową. Od 25% do 39% miało pasożyta jelit. 83% chorych na AiDS miało kontakty homoseksualne. Od homoseksualistów zarażają sie leczący ich lekarze i pacjenci wspólnie z nimi leczeni (co prowadzi do wyższych kosztów opieki leczniczej i podwyższania podatków, homoseksualiści powinni być podobnie jak palacze zniechęcani do szkodliwych dla zdrowia praktyk).

Częsta zmiana partnerów wśród homoseksualistów (od 10 do 110 rocznie) prowadzą do licznych zakażeń chorobami przenoszonymi droga płciową. Uprawiany przez 100% homoseksualistów (70% z nich uprawia do przygodnie) seks oralny prowadzi do zapalenia wątroby typu A i typu B (homoseksualiści stanowiący od 1 do 3% społeczeństwa, wśród chorych na zapalenie wątroby typu A stanowią od 29 do 66% przypadków), rzeżączki i HIV. Stosunki analne (uprawiane prze 90% homoseksualistów, w 66% przypadkach regularnie, średnio rocznie z 68 różnymi partnerami) prowadzą do uszkodzeń ścianek odbyty przez penetracje penisem, dłonią lub przedmiotami. Uszkodzone ścianki odbytu mają kontakt z zarażoną krwią, śliną, nasieniem, krwią, w wyniku czego dochodzi do częstych zakażeń i zachorowań na zapalenie wątroby typu B, HIV, syfilis, choroby przenoszone przez krew. Lizanie odbytu praktykowane przez 75% homoseksualistów prowadzi do zapaleń wątroby typu A, zakażeń pasożytami jelit (syndrom Gaya Bowela), durem brzusznym, opryszczką, zakażeń prowadzących do raka. Zakażeni homoseksualiści pracujący w gastronomi zarażają klientów lokali gastronomicznych.

Szkodliwość tolerancji dla homoseksualizmu

Tolerancja dla homoseksualizmu nasiliła patologiczne zachowania w tym środowisku. Jak wynika z badań przeprowadzonych w 1940 i 1970 roku homoseksualiści częściej praktykują niezdrowy seks analny (wzrost z 66% do 96%), lizanie odbytu prowadzące do zakażeń układu pokarmowego bakteriami i pasożytami z układu wydalniczego (wzrost wśród pederastów z 59% do 89%, wśród lesbijek z 18% do 25%), przygodne kontakty seksualne prowadzące do zakażeń chorobami przenoszonymi drogą płciową (praktykuje je 99% pederastów i 62% lesbijek).


Jan Bodakowski

Za: prawica.net

 

Skip to content