Arcybiskup metropolita waszyngtoński Wilton Gregory zarządził zdjęcie z katedry św. Mateusza Apostoła w Waszyngtonie herbu byłego kardynała Theodora McCarricka.

Po laicyzacji McCarricka, uznanego przez Watykan w 2019 roku winnym serii aktów kryminalnych związanych z molestowaniem seksualnym dzieci i nieletnich oraz związków homoseksualnych z seminarzystami i kapłanami, w katedrze waszyngtońskiej początkowo zakryto jego imię na ścianie uwieczniającej listę pasterzy archidiecezji, a teraz usunięto herb kardynalski. Aby zatuszować i wytrzeć z pamięci wszelkie ślady po byłym kardynale McCarricku, uczyniono to w ten sposób, że puste miejsce po ściągnięciu herbu przearanżowano przesuwając herby jego następców. W ten sposób dopuszczono się historycznego fałszerstwa, gdyż według nowej ekspozycji, po kardynale James Hickey, urzędującym w latach 1980-2000, od razu mamy herb kardynała Donalda Wuerla, urzędującego od 2006 do 2018 roku. Tym sposobem stworzono sześcioletnią dziurę historyczną ciągłości arcybiskupstwa.

Należy przypomnieć, że kariera księdza McCarricka wiąże się nierozłącznie z jego liberalną wizją Kościoła. Nie przeszkodziło to – a wydaje się, że wręcz przeciwnie – we wspieraniu hierarchy przez rewolucyjnego papieża Jana Pawła II.  JP2 podczas swojej czwartej wizyty w Stanach Zjednoczonych odprawiając 4 października 1995 roku na stadionie footbolowym Giants Stadium w New Jersey mszę w koncelebrze m.in. z ówczesnym arcybiskupem Newarku, Teodorem McCarrick, powiedział: „Witam całą społeczność Newarku, a w specjalny sposób waszego duszpasterza i mojego drogiego i wiernego przyjaciela, arcybiskupa McCarrick, któremu dziękuję za jego ciepłe słowa powitalne.„

Biskup McCarrick był więc nazwany „wiernym przyjacielem” Jana Pawła II , pomimo tego (?),  że już wtedy znany był jako prominentny hierarcha wspierający programy tzw. edukacji katolickiej, pod którą to nazwą kryją się w ostatnich 50 latach wszelkie lewicowe idee, w tym wspieranie światowej migracji, tzw. otwartość na imigrantów (za swe zasługi został w 1990 roku uhonorowany w Muzeum Imigracji na wyspie Ellis Island); tworzenie tzw. struktur ewangelizacyjnych dla zakażonych wirusem HIV (McCarrick był autorem tych programów oraz wypowiadał się publicznie, że „nie jest przeciwny związkom homoseksualnym”); wspieranie aborcyjnych polityków; promowanie liberalnych agend lewicowych hierarchów amerykańskich; organizowanie i sprawowanie pieczy nad ohydnymi ekumenicznymi i międzyreligijnymi spotkaniami (podczas jednego z takich spotkań modlił się do… Allaha; w 2005 r. na uniwersytecie Catholic University w Waszyngtonie wołał: „W imię Allaha, miłosiernego i litościwego Boga – módlmy się”); wspieranie reżimów komunistycznych (McCarrick po raz pierwszy spotkał się z Fidelem Castro), czy też na początku swej kariery podpisanie w 1967 roku słynnej deklaracji znanej jako Land O’ Lakes Statement, w której prominentni lewicowi duchowni i teologowie odseparowują uczelnie katolickie od władzy zwierzchniej, co było pierwszym na świecie po Soborze Watykańskim II tak otwartym aktem odrzucenia Nauki Kościoła.

Po spektakularnym spotkaniu na stadionie sportowym Giants, obaj giganci posoborowego Kościoła – Jan Paweł II i kardynał McCarrick – zostali uwiecznieni na witrażu jednego z kościołów stanu New Jersey. Po upublicznieniu się skandali seksualnych byłego już kardynała i księdza McCarricka, witraż ten stał się wstydliwym elementem modernistycznego kościoła. Niech będzie przestrogą przed pochopnym stawianiem pomników sztucznie kreowanym herosom.

Zdjęcie powyżej: Ówczesny herb kardynalski Theodore’a McCarricka (źródło zdjęcia: Wikipedia – I, SajoR / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)

CZYTAJ: Jan Paweł II z pedofilem na witrażu…

Witraż zamontowany w kościele w New Jersey: Jan Paweł II (w środku), po prawej, ze spuszczoną głową świątobliwy arcybiskup Theodore McCarrick. Witraż powstał na pamiątkę odprawienia Mszy na stadionie Giants w New Jersey, 4 października 1995 roku