Aktualizacja strony została wstrzymana

Abp Ganswein: twierdzenie, że Benedykt XVI akceptuje diakonat kobiet jest absurdalne

Abp Georg Ganswein, osobisty sekretarz Benedykta XVI zdecydowanie odrzuca twierdzenie, że w 2009 roku papież miał „otworzyć drogę do diakonatu kobiet”. Szokująca opinia na temat rzekomych działań Benedykta XVI padła z ust jednego z ojców synodalnych, biskupa Evaristo Pascoal Spenglera z Marajó w Brazylii.

Hierarcha z Brazylii jest zdania, że papież Benedykt XVI w 2009 roku podczas swojego pontyfikatu zrewidował prawo kanoniczne, aby umożliwić w przyszłości święcenia diakonatu dla kobiet. Zdaniem abp Georga Gansweina, ta interpretacja jest „całkowicie absurdalna i zła”.

„W 2009 r. papież [Benedykt XVI] dokonał zmiany w prawie kanonicznym, zgodnie z którą biskup, kapłan i diakon otrzymują swoją misję i zdolność działania w imieniu Chrystusa” – powiedział biskup Evaristo Pascoal Spengler.

„Ale to zostało zmienione przez papieża Benedykta, który zmienił ten akapit, który mówił, że od tego momentu diakoni nie są już związani z Chrystusem, ale są w stanie służyć Ludowi Bożemu w diakonacie w Liturgii Słowa i w dobroczynność” – tłumaczy hierarcha z Brazylii. Biskup twierdzi, że papież Benedykt XVI oddzielił diakonat od kapłaństwa, a tym samym to droga prowadząca do święcenia kobiet. „Zdajemy sobie sprawę, że istnieje droga, która jest otwarta na święcenia kobiet” – mówi bp Spengler.

Ojciec synodalny odnosił się do motu proprio Omnium Benedykta XVI z 2009 roku, w którym papież zrewidował kanony 1008 i 1009 Kodeksu Prawa Kanonicznego, podał Ed Condon z Catholic News Register. Celem rewizji było pełniejsze włączenie nauczania Soboru Watykańskiego II o naturze diakonatu, które papież Jan Paweł II zaktualizował już w Katechizmie.

W rewizji Benedykta podkreślono różnicę między posługą diakonatu, a posługą kapłańską. Tłumaczono, że diakoni nie działają w osobie Chrystusa poprzez odprawianie Mszy. Ale istotnie pozostawił nietknięte sformułowania kanoniczne, które odzwierciedlają jedność sakramentu święceń dla wszystkich trzech stopni diakona, kapłan i biskupa.

Biskup Juan Ignacio Arrieta Ochoa, sekretarz Papieskiej Rady ds. Tekstów Legislacyjnych, powiedział serwisowi Catholic News Agency, że Benedykt dokonał rewizji prawa kanonicznego, aby „lepiej rozróżnić posługę kapłanów i diakonów”, ale „nic nie mówił i nie wspominał o święceniach kobiet”.

Komentarz abp Gansweina pojawił się, gdy wielu ojców synodalnych naciskało na wyświęcanie kobiet-diakonów w Amazonii, rzekomo po to, aby pomóc w udzielaniu sakramentów na odległych obszarach.

Ewentualne święcenia diakonatu dla kobiet mogą stanowić pierwszy krok w drodze do wyświęcania kobiet na kapłanów. Zwraca na to uwagę bp Erwin Krautler, emerytowany biskup Xingu w Brazylii, który jest ważną postacią podczas Synodu Amazońskiego. Warto dodać, że bp Krautler od dawna przychylnie wypowiada się na temat możliwości wyświęcania kobiet i zniesienia celibatu kapłańskiego.

Obserwatorzy wskazują, że droga do anglikańskiego wyświęcenia kobiet na „kapłanów”, rozpoczęła się od ustanowienia diakonatu kobiet. Przypomnijmy, że list apostolski Ordinatio sacerdotalis papieża Jana Pawła II z 1994 r., stanowczo wykluczył możliwość wyświęcania kobiet.

Źródło: ncregister.com

WMa

Za: PoloniaChristiana – pch24.pl (2019-10-26)

 


 

Synod poprosił papieża o możliwość wyświęcania żonatych

Stało się – większość ojców synodalnych kończącego się właśnie Synodu ds. Amazonii poparło rewolucyjny punkt dokumentu końcowego. Mówi on o możliwości wyświęcenia na kapłana mężczyzny, który jest żonaty. Jeśli papież się na to zgodzi, będzie to koniec celibatu jaki znamy w Kościele rzymsko-katolickim. I to nie tylko w Amazonii.

Punkt 111 dokumentu końcowego synodu wzbudził wśród ojców synodalnych najwięcej kontrowersji – głosowało przeciwko niemu 41 z nich, a poparło go 128. Punkt otrzymał zatem niezbędne poparcie 2/3 głosów.

Ojcowie synodalni podkreślili wartość celibatu, powołując się na encyklikę Pawła VI Sacerdotalis Caelibatus, i nazywając celibat darem od Boga. Zadeklarowali również modlitwę w intencji licznych powołań do kapłańskiego życia w celibacie. Podkreślili jednak – w myśl dokumentów Soboru Watykańskiego II – że celibat jako kwestia dyscyplinarna „nie jest wymagana przez kapłaństwo z jego natury”.

W dokumencie końcowym zwrócono również uwagę, że „wiele wspólnot kościelnych na terytorium Amazonii boryka się z ogromnymi trudnościami, aby uzyskać dostęp do Eucharystii. Czasami trwa nie tylko miesiące, ale nawet kilka lat zanim ksiądz może powrócić do wspólnoty by celebrować Eucharystię, ofiarować sakrament pojednania lub namaścić chorych”.

W związku z tym ojcowie synodalni zaproponowali „ustanowienie kryteriów i przepisów ze strony właściwego organu”, aby „umożliwić wyświęcanie na kapłanów odpowiednich i sprawdzonych żonatych mężczyzn – członków ludu Bożego z danej wspólnoty”, oczywiście zapewniwszy im uprzednio odpowiednią formację. Chodzi zatem o tak zwantych viri probati (wypróbowanych mężów), o których dyskusja w Kościele toczyła się przez ostatni rok.

W myśl autorów dokumentu i ponad stu dwudziestu biskupów, którzy opowiedzieli się za nim w głosowaniu, propozycja ta „może podtrzymywać życie wspólnoty chrześcijańskiej poprzez głoszenie Słowa Bożego, sprawowanie sakramentów w najbardziej odległych rejonach regionu Amazonii”.

Najważniejsze jednak zdanie tego punktu to zdanie ostatnie, brzmiące: „niektórzy [ojcowie synodalni – przyp. PCh24.pl] opowiadali się za uniwersalnym podejściem do tego tematu”. Chodzi zatem o możliwość wyświęcania żonatych mężczyzn na kapłanów nie tylko w Amazonii, ale i w innych miejscach Kościoła powszechnego.

Do tych propozycji ojców synodalnych w ciągu kilku tygodni ma odnieść się papież Franciszek. Watykan zapowiedział bowiem, że jeszcze przed końcem tego roku Ojciec Święty opublikuje posynodalną adhortację apostolską.  

Krystian Kratiuk, Rzym

Za: PoloniaChristiana – pch24.pl (2019-10-26)

 


 

Skip to content